Το παράθυρο της γιαγιάς μου/ My granny's Window

"Όταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία", λέει ο Καβάφης. Το παράθυρο του σπιτιού της γιαγιάς μου της Ειρήνης στην Τήνο έμενε κλειστό μόνο τα μεσημέρια του καλοκαιριού και όταν άνοιγε, μυρωδιές από πατάτες τηγανιτές μας σταματούσασν από το παιχνίδι μας στα σοκάκια. Μεγάλη παρηγοριά τα ανοιχτά παράθυρα. Και όταν χρειαστεί να κλείσουν, να΄ναι για λίγο μόνο, μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, με μια γλάστρα με βασιλικό στο περβάζι να περιμένει νέες αφίξεις...


"When a window opens, it will be a consolation", Cavafy says. My granny Eirini's window at her home in Tinos used to stay closed only during the summer afternoons, and when it was open, the smell of fried chips was the only thing that stopped us from our play in the alleyways. Open windows are a great consolation. And when they need to close, let it be only for a while, up until next summer, with a basil pot on the sill awaiting new arrivals...